Efektet halucinogjene të ketaminës u zbuluan përmes përdorimit të saj për anestezi dhe përmes rrjedhjes së saj në rrugë dhe përhapjes së përdorimit të saj rekreativ dhe varësive të mëvonshme. Një rishikim i raporteve të mjekëve dhe studiuesve tregon se në rreth 40% të pacientëve, disa minuta pas administrimit të substancës në mënyrë intravenoze ose intramuskulare, shfaqen halucinacione vizuale dhe dëgjimore, agjitacion dhe sjellje irracionale skizofrenomimetike, të cilat zakonisht shpërndahen pas rreth 45-60 minutash.
Gjendja psikodelike disociuese që shkakton ketamina është studiuar tërësisht dhe thellësisht në eksperimentet e kryera nga psikiatri, neuroshkencëtari dhe psikonauti amerikan Prof. John Lilly. Lilly raportoi sistematikisht mbi efektet subjektive që rrjedhin nga marrëdhëniet dozë-përgjigje (të detajuara në librin e tij Ketamine Dreams and Realities) nga eksperimentet që ai kreu mbi veten e tij, zakonisht ndërsa ishte brenda një dhome të izoluar lundrimi. Rrëfimet fillestare të Lily-t kontribuan shumë në kuptimin e ndryshimeve dramatike në vetëdije dhe perceptim të shkaktuar nga ketamina.
